budowa kadłuba

Ano tyle... po co komplikować coś, co może być proste.

Jeśli chodzi o szczegóły, to przejrzyj sobie ulotkę reklamową systemu mocowania płozownicy oraz przymiaru do mierzenia, jaki niegdyś oferował Tomek, P55. Powinno wystarczyć jako materiał poglądowy.

Wojtek napisał: W dnie kokpitu masz dwa rzędy 3-4 otworów dla łączenia płozownicy. Fi zgodnie z instrukcją 3mm od góry i 8mm od dołu? I teraz w płozownicy mamy dwie blaszane podstawki z trzpieniem 8mm i wewnętrznym gwintem 3mm? Jak łączymy jedno i drugie, czy jest to np. śrubka i podkładka fi 3mm? Jakbyś mógł potwierdzić moje wątpliwości.

Wątpliwości nie rozwieję, ale pogłębię. Z tego co napisałeś wynika, że chcesz zastosować rozwiązanie które obejmuje:
- kadłub z przykręconymi od spodu blaszkami, do których dostęp "z kluczem" jest od strony kokpitu,
- płozownica z podstawkami i wystającymi do góry gwintowanymi trzpieniami,
- trzpienie wchodzą w otwory w blaszkach, od strony kokpitu dokręcasz kluczem.

W ten sposób płozownicę mocują - ze znanych mi bojerowców - P311 i P355. Ja ma inaczej, prościej... nie ukrywam, że przy takim rozwiązaniu jakoś nie wyobrażam sobie ustawienia geometrii ślizgu.

Mam dziury w płozownicy, przekładam śruby i skręcam przez blaszki z kadłubem. Nie jest to rozwiązanie supereleganckie, ale działa. Dodatkowo... usztywnia środek płozownicy, który i tak nie powinien za bardzo pracować, bo i po co. Ale to już teorie, teorie, teorie... No i oczywiście ustawienie geometrii nie jest skomplikowane.

Jedno pewne. Średnica trzpienia gwintowanego czy po prostu śrub - to 8 mm. Żadne fi 3, bo urwiesz od razu.

Wojtek napisał: I jeszcze pytanie o konserwację wnętrza kadłuba przed zaklejeniem pokładów - smarować to czymś w środku?

Nie tyle smarować, co malować. Zdarza się, że na lodzie jest więcej pływania niż latania, a wtedy lepiej, aby drewno było od wewnątrz zakonserwowane. Ja u siebie użyłem rozcieńczonej żywicy z niewielką ilością środka tiksotropującego (aerosil, mikrobalony, a nawet talk - z apteki lub wulkanizacji). I takim rzadkim czymś pięknie się zakonserwuje.

- tuleje zamawiam u tokarza - materiał to ertacetal, może być też ertalon lub cokolwiek samosmarującego, może być też mosiądz, ale będzie ważyło,
- sprężyna - nie mam pojęcia od czego to jest, poszedłem do sklepu z częściami do maszyn rolniczych, pokazałem sektor i przynieśli mi kilka sprężyn. Wybrałem taką, która najlepiej pasowała - to jest od zaworów w traktorze, pewnie od jakiegoś ciągnika Z grubszego drutu, nierdzewna byłaby lepsza, ale jak zamontowałem i zobaczyłem jak pracuje - zrezygnowałem z dalszych poszukiwań.

Zawsze rób trochę grubsze, a potem strugaj na pożądany wymiar. Jeśli nie chcesz laminować daj 20 mm, a jeśli chcesz laminować, to rób 16 mm.

Według przepisów minimum to 15.9 mm, maksimum 25.4 (przepis A5 wg oficjalnej specyfikacji ).

Ważąc kadłub trzeba uwzględnić wymiary. Według aktualnie panujących trendów kształtowania kadłuba (niemal maksymalnie szeroki i maksymalnie długi kokpit) tego kadłuba ogólnie trochę jest. Pudło waży się z wszystkimi okuciami, z bloczkami na tylnym pokładzie, bloczkiem kabestanowym oraz cięgnem. Mój kadłub, zważony w ten sposób, ma ciężar 24,8 kg. Oczywiście ideałem byłoby, żeby ważył 21 kg, ale to nie jest aż tak istotne. Jak na pierwszy kadłub, tradycyjne materiały + 2-stronne laminowanie burt wynik uważam za zadowalający.

Wynik 18,5 kg przy pierwszym kadłubie, ale - patrząc na zdjęcia - projektowany w duchu klasycznym to wynik przyzwoity, ale i tak trzeba zważyć tak, jak opisałem powyżej. Żelastwo, farba (kadłub wypije) trochę waży.

Jeśli chodzi o okucia boczne płozownicy to obecnie kontakty są dwa:
- Karol Jabłoński,
- Tomasz Zakrzewski.

Obaj Koledzy obecni na forum.

Jest też możliwość taka: kwasówka + dobry spawacz. Też będzie działać.

Wojtku z Gdyni,

oto odpowiedzi na Twoje pytania:
1. świerk,
2. piłą tarczową, można użyć piły taśmowej - wtedy wygodniej, sklejka taka jak na pokład 3 lub 4; jeśli będziesz rozcinał "ogony" tarczową to tarcze mają zwykle grubość 3,2 mm, więc sklejka 3 mm będzie idealna,
3. żywica epoksydowa,
4. pisz, pytaj - e-mail znajdziesz w moim profilu.

Buduj DNa w oparciu o przepisy klasowe, bo nigdy nie wiadomo, kiedy zechcesz startować.

W zeszłym roku, przed sezonem 2012/2013 postanowiłem zbudować kadłub. Nigdy wcześniej tego nie robiłem, ale się udało. Bolid szczęśliwie przetrwał i Mistrzostwa Polski po kartoflisku, jak i śnieżne Mistrzostwa Europy.



W miarę kompletną dokumentacją można zobaczyć tutaj.

Bardzo dziękuję Kolegom, którzy podpowiadali mi jak to wszystko razem posklejać. Zadawałem wiele pytań, wielu osobom i zawsze dostałem wyczerpującą odpowiedź: bardzo Wam dziękuję: P154, P13, P64, P431, P241.
Udało się, lata!